SOS BPD

Het doel van dit onderzoek is om de beste ondergrens voor de zuurstofsaturatie vast te stellen bij kinderen met BPD. We vergelijken een ondergrens van 90% met 95%. Oftewel, is het beter om de saturatie hoger dan 90% of  hoger dan 95% te houden?

De studie hoopt aan te tonen wat de beste ondergrens is voor een goede groei en longontwikkeling van kinderen met BPD, zonder andere nadelige effecten. Een betere longgroei is belangrijk voor het verdere leven.

Momenteel hanteren ziekenhuizen in Nederland en daarbuiten verschillende ondergrenzen, variërend van 90% tot 95%. Na dit onderzoek kan er een onderbouwd advies geven over de optimale ondergrens voor de zuurstofsaturatie van kinderen met BPD. Dit zal helpen om schade door te weinig of te veel zuurstof te voorkomen en de zorg voor deze kwetsbare kinderen te verbeteren.

Wanneer een kind de diagnose BPD heeft en er toestemming is voor deelname dan wordt het kind willekeurig verdeeld in één van twee groepen: een saturatie ondergrens van 90% of een ondergrens van 95%.

Zolang het kind extra zuurstof krijgt, vragen we uw behandelend arts om net als anders de extra zuurstof aan te passen aan de saturaties.  Twee keer per week wordt er een uitdraai gemaakt van de zuurstof saturaties van het kind en naar de onderzoeker verstuurd. Met deze objectieve getallen adviseren we de behandelend arts om de zuurstof verder af te bouwen, of indien nodig op te hogen. 

Het onderzoekt duurt totdat het kind kan stoppen met het gebruik van zuurstof.