Verschil tussen Fleur en haar leeftijdsgenootjes

Als Fleur en Sem 2 jaar zijn gaan ze naar de peuterspeelzaal. Vanaf nu begint het mij op te vallen dat er een verschil is tussen Fleur en andere leeftijdsgenoten. Dit baart mij zorgen. Ik voel dat er iets met Fleur is, maar wat, daar kan ik mijn vinger niet op leggen. Er werd vaak tegen mij gezegd, het is een kind en niet iedereen is hetzelfde. Dat weet ik, maar mijn moedergevoel zegt iets anders. Dus vanaf nu worden de diverse onderzoeken gestart.

Fleur is een echte meid, nieuwsgierig, vinnig en lief. Verder is ze snel afgeleid, heeft conflicten met andere kinderen en ik had het idee dat ze veel informatie niet binnenkreeg. Uit het gehooronderzoek en taal-spraak onderzoek komt naar voren dat Fleur inderdaad minder hoort en ze wordt doorverwezen naar een KNO-arts. Ze krijgt uiteindelijk buisjes. Haar taal/spraak is ook onder niveau en ze wordt doorverwezen naar een logopedist.

Problemen op school

Als Fleur en Sem 4 jaar zijn, gaan ze naar de basisschool. Ze komen bij elkaar in de klas. Al snel wordt hier ook duidelijk dat Fleur moeite heeft met concentreren. Het omgaan met anderen en het omgaan met regels is lastig voor Fleur. Het is niet dat ze het niet wil maar het lukt haar niet. Fleur heeft moeite met taal en rekenen. Samen met school kijken we wat Fleur nodig heeft om tot ontwikkeling te komen. Ze krijgt een eigen tafeltje, een eigen kast met spulletjes, een eigen planbord, een timer, een stickerkaart en een koptelefoon. Zo heeft ze minder prikkels van andere kinderen en wordt ze beloond als ze het goed doet. School maakt zich ook zorgen om Fleur en doet een aanvraag voor een psychologisch onderzoek. Hieruit komt naar voren dat Fleur moeilijk lerend is. De taalvaardigheid is minder goed ontwikkeld. Er volgt een doorverwijzing naar Kentalis voor ver der onderzoek. De conclusie is dat Fleur een verminderd gehoor heeft wat kan verklaren waarom ze op school informatie mist.

Met meer vertrouwen gaat Fleur over naar groep 2. De extra hulpmiddelen die ingezet zijn in groep 1 worden niet zomaar overgenomen in groep 2. Na een tijdje loopt Fleur weer vast. Ik merk dat ik als ouder steeds alert moet zijn om te checken of Fleur de begeleiding krijgt die ze nodig heeft. Het onderwijs heeft weinig kennis van leerlingen die te vroeg zijn geboren. Fleur wordt in de klas overvraagd, krijgt te veel prikkels. Dit heeft ook zijn weerslag thuis. Fleur laat veel frustratie en boosheid zien. Om een beter beeld te krijgen van wat Fleur nodig heeft wordt ze aangemeld bij Herlaarhof. Fleur start daar op een dagbehandeling. Fleur neemt deel aan een observatie groep. Hierin wordt Fleur zowel individueel als binnen de gezinscontext geobserveerd om zicht te krijgen op het gedrag en de oorsprong ervan. De diagnose ADD wordt vastgesteld. Dit geeft mij rust omdat ik nu beter weet hoe ik Fleur kan helpen.

Hulp door een fysiotherapeut en ergotherapeut

In groep 3 komt ze in een klas met 3 leerkrachten en 36 leerlingen. Door de observatie bij Herlaarhof heeft Fleur zelf meer inzicht gekregen in hoe haar hoofd werkt en weet ze wanneer het teveel voor haar is en dat ze zich even terug moet trekken. Thuis doet ze dit op haar kamer of vraagt ze even om op haar tablet te mogen. Op school mag ze dan op de gang aan haar tafel even iets ontspannends doen. Fleur zet het ook in bij vakken die lastig voor haar zijn. Fleur heeft zelf heel goed door dat het leren niet makkelijk voor haar is.

Fleur merkt ook dat ze achterblijft bij haar broer Sem en dat vindt ze moeilijk. De leerkrachten doen er alles aan om het voor Fleur zo fijn mogelijk te maken. Er is zelfs vanuit school hulp ingeroepen van het expertise netwerk. Aan de hand van de observatie is er een doorverwijzing gevraagd voor prikkelverwerking door een fysiotherapeut of ergotherapeut. Hier zijn we dus ook met Fleur geweest. Zij heeft Fleur tips en adviezen gegeven hoe ze minder last heeft van zintuiglijke prikkelverwerkingsproblemen op school en thuis. Verder hebben ze ervoor gezorgd dat Fleur meer zelfvertrouwen krijgt, zelf hulp vraagt en leert omgaan met andere kinderen.

Groeiende frustratie

Het blijft steeds zoeken wat Fleur nodig heeft. Fleur gaat naar groep 4 en dan komt het coronavirus. Wat een jaar. Thuisonderwijs. De achterstand die Fleur heeft wordt alleen maar groter. De frustratie bij Fleur wordt steeds groter. Ik maak me zorgen maar school deelt die zorgen niet. Alle kinderen hebben nu minder onderwijs. Dit komt straks als de scholen open zijn wel weer goed. Ik heb daar geen vertrouwen in. Met een nog grotere achterstand gaat Fleur naar groep 5.

Fleur heeft veel frustraties, haar hoofd zit vol. Dit zorgt ook voor meer conflicten met klasgenoten. Vanuit school zijn de zorgen nog niet zo groot dat ze denken aan een andere vorm van onderwijs. Voor mij is het klaar. Vanaf de start van de basisschool is het een gevecht. Ik gun haar meer rust. School is het daar niet mee eens. School heeft het idee dat ze nog niet alles hebben geprobeerd en stelt het overwegen van medicatie voor haar ADD voor. Er is ook een vermoeden van dyslexie en dyscalculie maar deze kan niet worden onderzocht omdat Fleur een algeheel leerprobleem heeft. Hoewel we geen voorstander zijn van medicatie starten we de medicatie toch op. De medicatie heeft een positief effect op Fleur maar de ontwikkeling blijft stagneren.

Eindelijk naar het SBO!

Ik heb nu alles gedaan wat school gevraagd heeft en alles is uitgesloten dus ik neem contact op met de gemeente. Er volgt een gesprek met school, de gemeente en Herlaarhof en ons als ouders. Herlaarhof is duidelijk. Wat heeft deze school Fleur nog te bieden? Uiteindelijk stemt school in met een overstap naar het SBO (Speciaal Basis Onder wijs), eindelijk! Groep 6 is Fleur dus gestart op het SBO. Wat een verschil. Een klas van 14 kinderen. Ze wist niet wat haar overkwam. Ze krijgt de aandacht die ze nodig heeft. Leren op je eigen niveau in plaats van mee moeten met de rest van de klas.

De eerste week heeft ze een conflict met een kindje gehad en ook dit werd anders opgelost. Fleur kwam thuis en zei, dit kindje zei gewoon eerlijk wat hij gedaan heeft. En nu was het twee vechten, twee schuld in plaats van dat alleen Fleur de boosdoener was. Dit was overigens de eerste en ook de laatste keer dat er een conflict is geweest. De aanpak op een SBO is zo anders dan op een reguliere school.

Op naar het middelbare

Fleur zit nu in groep 8 en gaat dus volgend jaar naar de middelbare school. Gelukkig heeft Fleur veel achterstand in kunnen halen. Rekenen en spelling blijft nog lastig maar ze is er heel goed in vooruit gegaan. De overige vakken is ze zelfs gestegen tot het normale gemiddelde dat ze volgend jaar nodig heeft op het middelbaar onderwijs. Ze gaat volgend jaar de richting praktijkonderwijs/VMBO basis doen. Op een school waar ze naast praktijk ook alle niveaus binnen het VMBO aanbieden. Hier komt ze weer oude klasgenoten en ook haar broer Sem tegen. Ik ben blij dat ik mijn moedergevoel gevolgd heb. Als ouder van een prematuur geboren kind is het goed om alert te zijn hoe het op school gaat en tijdig aan de bel te trekken. Helaas is er nog te weinig kennis hierover bij leerkrachten.