Website Care4Neo logo

Ervaringsverhalen van anderen uit de Care4Neo Community kunnen je herkenning bieden, realiteit en hoop.

Een vroeggeboorte in het buitenland

Een vroeggeboorte in het buitenland

Ervaringsverhaal van Ilse Vroegh (moeder van Charlie)

Door Ilse Vroegh (moeder van Charlie)

In haar vorige leven had Ilse Vroegh nooit van Wereld Prematurendag gehoord. Ze wist niet eens dat het bestond. Ze had ook geen reden om zich daarmee bezig te houden. Ruim acht jaar geleden veranderde echter alles voor haar. Een dikke streep onder haar vorige leven en een nieuw leven begon. 17 November staat sindsdien in haar geheugen gegrift en zit voor altijd in haar hart. “Wat met een rollercoaster begon, bleek later mijn grootste levensles te zijn.”

Ervaringsverhaal Ilse Vroegh - buidelen

Ilse: “Misschien hebben jullie mijn naam al eens voorbij zien komen. Ik schrijf een blog voor Care4Neo waarin ik vertel over mijn ervaringen met mijn kleine, maar allergrootste wonder. Ik ben moeder van mijn fantastische dochter Charlie. Mijn wonder van inmiddels acht jaar oud. Charlie besloot om bij een zwangerschap van exact 27 weken op de wereld te komen. Charlie wist het moment uit te kiezen waarop wij in Londen verbleven voor een stedentrip. Ze werd geboren tijdens de laatste nacht van ons verblijf in Londen. Charlie is geboren op 17 november 2014. Op Wereld Prematurendag besloot zij, drie maanden te vroeg, kennis te maken met deze wereld.”

te vroeg geboren

The couple who were on a holiday and 27 weeks pregnant

Ilse: “Door de komst van Charlie werd ons verblijf in Londen verlengd. Ruim twee maanden heeft Charlie in het Chelsea and Westminster Hospital gelegen, alvorens ze sterk genoeg was om te kunnen reizen naar Nederland. Ik heb Londen ervaren als een warm bad waarin we terechtkwamen. Zulke lieve en betrokken mensen werkten hard om Charlie er bovenop te krijgen. En niet alleen voor Charlie waren ze er, maar ook voor ons. We stonden bekend als ‘the couple who were on a holiday and 27 weeks pregnant’.

Het afscheid van Londen viel zwaar na die twee maanden. Het voelde er veilig, vertrouwd en vooral rustig om daar te verblijven in deze hectische periode. Toen Charlie sterk genoeg was, vloog zij met een ambulancevliegtuig en Intensive Care team uit Keulen vanaf de legerbasis in Londen naar Eindhoven Airport. Daarna werd zij naar het Máxima Medisch Centrum in Veldhoven gebracht. Hier heeft ze nog ruim vijf weken gelegen.”

Doodeng

Ilse: “Mijn uitgerekende datum was 16 februari 2015. Op 17 november 2014 is ze geboren en op 23 februari 2015 mocht ze eindelijk mee naar huis. Doodeng vond ik het. Ik vergeet nooit meer het moment dat we met een Maxi-Cosi in onze handen bij de uitgang van het ziekenhuis stonden. Het was tijd om naar huis te gaan. Tijd om een gezin te vormen, zoals het hoorde en zoals we het voor ogen hadden. Met een behoorlijk aantal wijze adviezen van het zorgpersoneel gingen we richting huis. Geen kinderdagverblijf, uitkijken met infectiegevaar, voorlopig geen kinderen in de buurt en laat het vasthouden door iedereen over en weer echt even voor wat het is. Gelukkig deelden ze ons mee dat we bij vragen altijd mochten bellen of als er iets aan de hand was we terug mochten komen.”

Rennend zorgpersoneel

Ilse: “In meer dan drie maanden ziekenhuis hebben we veel gezien en meegemaakt. Niet alleen bij Charlie, maar ook bij andere kindjes. In tegenstelling tot de privacy die het MMC in Veldhoven biedt voor ouder en kind, lag Charlie in Londen op de Intensive Care met nog tien andere couveusekindjes. Dan krijg je heel veel mee van wat er kan gebeuren. Ook wat er mis kan gaan. Alarm bellen rinkelden toen we over de gang liepen richting Charlie en dan hoop je gek genoeg heel erg dat het rennend zorgpersoneel niet op jouw kindje afgaat. Met een rugzak vol ervaring, herinneringen en emotie verlieten wij op 23 februari 2015 het ziekenhuis om naar huis te gaan.”

te vroeg geboren

Het meest bijzondere kind

Ilse: “Het klinkt heftig. Een te vroeg geboren kindje, op de wereld gekomen tijdens een stedentrip in Londen. Ik had vanzelfsprekend niets liever gewild, dan dat ik Charlie veertig weken gedragen had. Ik had meer dan gewild, dat ze volledig gezond ter wereld kwam. Ik zou mijn leven ervoor geven, want dat doe je als moeder. En ja, we hebben stress gehad en er waren tegenslagen. Ze heeft het zwaar gehad. Er waren infecties en er is een hersenbeschadiging. Als ik echter terugkijk op deze periode en ervaring dan voel ik alleen maar dankbaarheid, liefde en een oneindige berg trots. Ik durf wel te zeggen dat ik, in mijn wereld, het meest bijzondere kind heb dat er bestaat.”

Geen betere spiegel voor mij dan zij

Ilse: “Charlie is nu acht jaar. Ze is altijd met alles vroeg geweest. Ze was al vrij jong heel wijs en praten deed ze vliegensvlug. Ik heb vaak mensen verbaasd om zien kijken om te checken of die hele zin wel echt uit dat kleine meisje kwam. Charlie is opgegroeid met fysiotherapeuten en artsen om haar heen. Dat vond en vindt ze tot op de dag van vandaag prima. Ze wil dolgraag leren en ze wil zo graag vooruit. Voor mij is er niemand zo sterk en dapper als zij. Ik heb veel geleerd van haar, ik leer nog steeds heel veel van haar en er is geen betere spiegel voor mij dan zij. Charlie heeft mij mens gemaakt. Zij is mijn grootste levensles.

te vroeg geboren

Terug naar boven