Bedankt voor het schrijven in het dagboek zuster!
Wat een prachtig bericht ontvingen wij eind 2015 in onze mailbox. Dian Jaarsveld, werkzaam als verpleegkundige in een streekziekenhuis schrijft:
“Bij ons op de afdeling liggen vaak te vroeg geboren kinderen die een geruime tijd bij ons verblijven. Als een van de weinige ziekenhuizen kunnen moeders gedurende het gehele verblijf van hun kind bij hun kindje blijven. Door middel van de dagboekjes bij te houden maak je een overzicht van wat er zoal allemaal gebeurd in dit prille leventje. Het gaat zo vaak aan de ouders voorbij wat er allemaal gaande is en het dagboekje geeft ze daar in een zeker overzicht en stimuleert ze ook vaak tot zelf schrijven. Ouders zijn erg blij met ook maar een klein verhaaltje hoe de dag is verlopen en mijlpalen liggen vast en hebben voor later vaak nog een grote betekenis.
Vandaag heb ik daar misschien wel een bevestiging van gekregen, een 10 jarig meisje stuurde de afdeling een brief om te bedanken dat er zo vaak in haar dagboekje was geschreven en vernoemde daarbij mijn naam. Ik was diep ontroerd. Ik ben blij dat ik door middel van een geschreven woord zoiets groots voor haar kan betekenen. Een kroon op mijn werk en inzet.”
En dat meisje is Gwen. Geboren met 29,5 weken tezamen met haar broertje Björn, die door zijn open schedeltje het helaas niet heeft gered. Haar moeder is met gebroken vliezen met 29 weken opgenomen en ging direct aan de weeënremmers. Vijf dagen later is de tweeling geboren. Na de geboorte bleek al snel dat Gwen een pittig dametje is. Want ze had een fantastische Apgar score en heeft nimmer aan de beademing gelegen. “En dat pittige, dat heeft ze nog steeds. Binnen een jaar had ze de volledige groeicurve ingehaald. Die curve ging bijna steil omhoog” aldus haar moeders.
De moeders van Gwen besloten haar te vertellen over haar geboorte. “Dat ging min of meer vanzelf. We wilden het haar vertellen op een leeftijd dat ze het ook zou begrijpen. Dus toen ze een jaar of 7 was, hadden we het er weleens over en zo gaandeweg hebben we haar verteld over haar geboorte en haar broertje. We hebben haar het dagboekje laten lezen, dat vond ze zelf mooi en verdrietig. “ Het was Gwen haar idee om een brief te schrijven naar Dian. “Mam” zei ze, “ik heb hier een briefje en die wil ik opsturen naar de zuster”.
Het couveusedagboek is een product waar we als Care4Neo bijzonder trots op zijn. Het boekje biedt nieuwe ouders houvast in een hectische en angstige tijd. De brief van Gwen aan Dian, blijkt eens te meer dat het schrijven in dit dagboekje, ook door de verpleegkundigen, vele jaren later nog van grote waarde is.
