Ons telefoon: (010) 737 0256 Ons e-mailadres: info@care4neo.nl

« Terug

Dick en Rianne

Dick en Rianne

Het was een grote verrassing toen op 10 juni 2020 bleek dat we in verwachting waren van een tweeling. Vooral papa Dick moest heel erg wennen aan deze verrassing, gezien de risico’s die het met zich meebracht voor mij als moeder en voor de kindjes. Na een week of twee was hij gewend aan het idee en verzorgde mij alsof ik de koningin was. Met een zwangerschapsduur van 25 weken waren we onverwachts in het ziekenhuis, omdat ik weeën had. Ineens moet je samen besluiten of je actie gaat nemen of niet. Zeer verwarrend en zo onwerkelijk. Gelukkig waren er veel lieve verpleegkundigen en artsen die ons zo goed als mogelijk hebben begeleid met al deze keuzes. Helaas was de bevalling niet meer te stoppen.

Met 25+1 weken zijn wij op 10 oktober 2020 papa en mama geworden van Sem (830gr) en Evi (790gr). De eerste dag was Dick helemaal van de kaart en kon nauwelijks naar de kinderen kijken. Na een dag heeft hij de knop omgezet en was hij de liefste en beste papa die Sem en Evi zich konden wensen. We gingen bijna elke dag met zijn tweeën naar de tweeling, omdat we beide kinderen genoeg aandacht en buideltijd wilden geven. Dick werkte daarbij nog elke dag aan zijn eigen bedrijf, zo knap. Als ik er nu over nadenk kan ik me bijna niet voorstellen hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen. Al op dag drie was Dick de eerste die de kinderen zelf uit de couveuse pakte; de verpleegkundige gaf aan dat dit het beste voor Sem en Evi was en Dick bedacht zich niet en deed het.

Sem en Evi hebben 16 weken in het ziekenhuis gelegen en elke week hadden we beide een vrije dag. Als ik dan zo'n vrije dag had, dan ging Dick alleen naar het ziekenhuis en dan lukte het hem om met beide kinderen te buidelen. Daarnaast was deze papa heel fanatiek met voorlezen. Onze kinderen kregen muziektherapie en de muziektherapeute had aangegeven dat voorlezen ook heel goed voor ze was. Omdat herhaling prettig was voor onze kleine kindjes, las hij elke dag hetzelfde verhaaltje voor; meerdere keren achter elkaar. Je zag duidelijk dat Sem en Evi hier rustig van werden.

Na een hele spannende tijd op de Intensive Care Neonatologie in het UMCG mochten we verhuizen naar de High Care afdeling van het Martini ziekenhuis. Toen we uiteindelijk naar een eigen kamer mochten met beide kindjes was Dick de eerste die een nacht is blijven slapen en elke drie uur zijn wekker zette om beide kinderen te voeden. Van het begin af aan deed deze papa alles: verschonen, wassen, badderen en voeden.

Eind januari mochten we met onze kinderen naar huis en toen begon een hele nieuwe fase. Ook nu weer is Dick er continu voor de kinderen. Hij sliep de eerste 1,5 maand bij ze en doet alles voor ze. Toen uiteindelijk ook Sem van de zuurstof af kon, zijn we weer samen gaan slapen en kwam ons leven in iets rustiger vaarwater. Toen pas merkten we hoe zwaar het was geweest en begon deze intensieve tijd zijn tol te eisen. We zijn nu acht maanden verder en het gaat stapje voor stapje wat beter met ons. Dick zorgt twee volledige dagen in de week voor Sem en Evi en daar ben ik supertrots op. Het is zo’n stoere papa die alles voor onze kleintjes doet. Als hij met ze bezig is dan zie ik de liefde die hij voor ze heeft. Toen ze net geboren waren, zei hij dat hij niet van ze durfde te houden.  Maar vanaf het moment dat ze er zijn doet hij dat al met heel zijn hart, ook al wilde hij dat niet toegeven.  Sem en Evi kunnen zich geen betere papa wensen en ook deze mama is superblij met haar toegewijde partner!

Dick en Rianne

 

« Terug

Sluiten