De groep analyseerde wetenschappelijke publicaties die hierover zijn verschenen. De studies die zijn meegenomen in het literatuuronderzoek zijn gedaan in ziekenhuizen in de Verenigde Staten, Canada, Groot-Brittannië, China en Italië. Deze instellingen vroegen ouders en zorgverleners naar hun bevindingen met de beperkingen, veelal via vragenlijsten, soms in interviews. Van Veenendaal en haar collega’s analyseerden 803 artikelen en hadden 7 studies tot hun beschikking, tot half oktober 2020 gepubliceerd. Daarin staan de gegevens van 286 afdelingen neonatologie; de ervaringen van 854 zorgverleners, 442 ouders en 26 andere familieleden, en 364 kinderen. Nederlandse ziekenhuizen ontbreken, omdat de effecten van eventuele maatregelen er niet zijn onderzocht.

Van Veenendaal: “Onze onderzoeksvraag luidde: hoe reageren NICU’s en afdelingen Neonatologie wereldwijd op covid; en wat is het effect van beperking van ondersteuning, toegang en participatie van de ouders, ingegeven door de angst voor besmetting?” Belangrijke vraag was daarbij met hoeveel en hoe intensief ouders aanwezig mochten zijn bij hun kind. De onderzoekers schetsen een rauw beeld van de aanpak van diverse betrokken ziekenhuizen. Bezoek was beperkt tot één persoon per dag; doorgaans alleen de moeder. Bezoektijd was ingekrompen, soms tot slechts 15 minuten per dag. Sommige ziekenhuizen lieten ouders überhaupt niet meer toe, zelfs niet bij dodelijk zieke baby’s. Buidelen mocht niet. Hulp bij borstvoeding, of uitleg over zorg was er (te) weinig. Er was minder mentale ondersteuning, en er waren geen slaapplaatsen of maaltijden voor de ouders. Consulten waren (deels) vervangen door gesprekken via beeldscherm of gingen helemaal niet door. Van Veenendaal: “Veel beslissingen over maatregelen zijn aan het begin van de pandemie in grote haast genomen, zonder echt bewijs van effectiviteit ter onderbouwing, en zonder overleg met de ouders. Ouders ervoeren veel stress, hechting tussen ouders en hun kind stond onder druk, en de borstvoeding was verminderd in een grote groep kinderen.”

Het is belangrijk dat afdelingen en professionals inzien dat niet alleen door ouders aanwezig te laten zijn en welkom te heten (al is dat de eerste stap), maar vooral door hen een actieve en onvervangbare rol te geven in het zorgproces van hun kind uitkomsten nog verder kunnen verbeteren. Tijdens de corona-pandemie is (helaas) des te meer duidelijk geworden dat het uitsluiten van ouders op afdelingen negatieve gevolgen heeft voor zowel ouders als kinderen. Laten we hier dan ook lessen uit trekken, dit aanpakken en vooruitkijken naar de toekomst.

Lees hier het artikel: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/apa.15857